muzeum narodowe bargello

Oprócz Galeria Uffizi I Pałac Pitti, ten Muzeum Bargello Lub Muzeum Narodowe Bargello jest jednym z najważniejszych muzeów Florencji. Dawniej było to koszary i więzienie Florencja, Włochy, aż stało się muzeum sztuki. Muzeum posiada jedną z najważniejszych kolekcji renesansu Rzeźba toskańska, w tym prace Donatello, Della Robbia, Verrocchio, I Michał Aniołoraz średniowieczne francuskie wyroby z kości słoniowej, włoskie majoliki i broń.

Historia Muzeum Bargello

Po Wielki Książę Pietro Leopoldo zniesiono karę śmierci w 1786, ten Bargello był używany jako więzienieW związku z tym egzekucje nie były już wykonywane w Bargello od tego momentu do przodu. Dopóki 1859, ten Bargello pełnił funkcję kwatery głównej florenckiej policji. W wyniku Pietro Leopoldo Wygnanie II, prowizoryczny gubernator Toskania postanowił, że Bargello powinno stać się muzeum, a nie więzieniem.

Na drugie piętro prowadzą zewnętrzne schody. Bargello, który został zaprojektowany wokół otwartego dziedzińca. Dziedziniec jest położony w centrum otwartej studni.

Ten Bargello Muzeum Otwarte w 1865, prezentując największą włoską kolekcję rzeźb gotyckich i renesansowych (14-17 wiek). Donatello, Luca della Robbia, Verrocchio, Michał Anioł, I Cellini wszyscy stworzyli arcydzieła w tym muzeum.

Oprócz rzeźb, Bargello zawiera dużą kolekcję sztuki dekoracyjnej i użytkowej, w tym towary orientalne, rękopisy, Tekstylia, majolika, kości słoniowe, klejnoty, Broń, dywany, wyroby szklane, itd. Ponieważ włoska kolekcja w Bargello była w dużej mierze oparta na akademii w formie obrazów i rzeźb, te artefakty znacznie ją wzbogaciły. Louis Carrand, Giulio Franchetti, Stefano Bardini i Frederick Stibbert przekazali większość kolekcji na całym świecie 19. wieku, po Rodzina Medyceuszy zaczął.

Wieża Bargello

Wieża Bargello uosabia wspaniałość Palazzo. Wraz z wieżą Arnolfo w Palazzo Vecchio symbolizują dwie potęgi średniowiecznej Florencji. Podestà, w epoce komunalnej Florencji, pełnił funkcje podobne do funkcji obecnego prezesa Sądu Konstytucyjnego.

Wraz ze wzrostem potęgi Medyceuszy pałac Podestà stał się Pałacem Bargello, gdzie sprawowano wymiar sprawiedliwości, w tym procesy, zalegalizowano tortury i wyroki śmierci z ich egzekucjami. Muzeum Bargello stało się miejscem bólu i rozpaczy aż do 1782 r., kiedy wszystkie narzędzia tortur spalono na wewnętrznym dziedzińcu. Wreszcie w 1786 r. Wielkie Księstwo Toskanii stało się pierwszym państwem, które zniosło karę śmierci.

Florencja jako stolica i powstanie muzeum

Kiedy w 1865 roku Florencja stała się stolicą, a przypadała setna rocznica urodzin Dantego, Tymczasowy Rząd Toskanii podjął decyzję o utworzeniu pierwszego Muzeum Narodowego w celu ochrony arcydzieł wielkiej włoskiej rzeźby renesansowej, głównie dzieł Donatella i Michała Anioła.

Muzeum Bargello stało się w ten sposób Muzeum Rzeźby i Sztuk Dekoracyjnych.

Narodowe Muzeum Bargello – co zobaczyć

Dzieła sztuki Bargello pokrywają wszystkie piętra pałacu, łącznie z dziedzińcem i pałacem Verone.

Na parterze dominuje Michał Anioł i jego Bacco (Bachus): rzeźba przedstawia pijanego i chwiejącego się Bachusa, któremu towarzyszy psotny satyr, który potajemnie gryzie winogrono. Jest to wynik spotkania dwudziestoletniego rzeźbiarza z pięknem starożytności, podziwianym najpierw w Ogrodach San Marco we Florencji, a później podczas pobytu w Rzymie.

Inne ważne dzieła sztuki na parterze Bargello to: Madonna z Dzieciątkiem (Pitti Tondo), Ganimedes i przedstawienie Cosima pędzla Celliniego, obchody zwycięstwa Florencji nad Pizą pędzla Giambologny oraz Leda z łabędziem pędzla Bartolomeo Ammannatiego.

Pokój Donatello

Na pierwszym piętrze znajduje się Sala Donatella, w której można w pełni zrozumieć genezę florenckiego renesansu. Tutaj spotykamy Davida Donatella, arcydzieło z brązu, które zaskakuje nas oryginalnością i innowacyjną siłą w porównaniu z okresem, w którym powstało (1435-1440).

Potrzeba większej ilości dokumentów zawsze prowadziła do debaty na temat jego zlecenia, chronologii, ideologii i symboliki. Źródła z XIX wieku umieszczają go w centrum Dziedzińca Pałacu Medyceuszy (przy via Larga) na ślubie Wawrzyńca Wspaniałego i Klary Orsini. Vasari później wspomina o nim w centrum Dziedzińca w Palazzo Vecchio.

Kilka lat później mamy Davida Verrocchia, inną interpretację, w której młody i pełen życia David dumnie rozkoszuje się swoim zwycięstwem. Jest to zarówno okrutna, jak i czarująca reprezentacja. Następnie mamy San Giorgio Donatella, zamówiony przez jedną z pomniejszych gildii, Swordmakers and Armorers, i przeznaczony dla Orsanmichele.

Na koniec mamy marmurowego Davida Donatella, zamówionego w 1408 r. do absydy Santa Maria del Fiore. Nigdy nie został umieszczony na przyporze trybuny, a w 1416 r. został wysłany do Palazzo Vecchio, gdzie artysta zmodyfikował go, aby był odważny i dumny.