Santa Croce Florence

De Basilica di Santa Croce in Florence, beschouwd als het Florentijnse Pantheon van historische Italiaanse figuren, is een schatkamer vol artistieke wonderen. Laten we eens een kijkje nemen en de geschiedenis en bezienswaardigheden ervan ontdekken.

Geschiedenis van de Santa Croce Florence

waar is santa croce in florence

De basiliek, gelegen op het plein van Santa Croce, kan bogen op een lange geschiedenis die begon in de jaren 1200 met de komst van Sint Franciscus in Florence. Het eerste Franciscaanse oratorium werd buiten de stadsmuren gebouwd, in een moerassig gebied omringd door de Arno rivier.

Door de eeuwen heen werd de oorspronkelijke kerk meerdere malen gerenoveerd om plaats te bieden aan het toenemende aantal gelovigen.

De huidige kerk is ontworpen door Arnolfo di Cambio, die al aan de kathedraal werkte en Palazzo VecchioIn 1294 begon men met de bouw van de apsis, zodat de vorige kerk in gebruik kon blijven en er ononderbroken religieuze diensten konden worden gehouden.

Rijke Florentijnse families en het grote publiek financierden de bouw van het gebouw. Ondanks verschillende tegenslagen, zoals de overstromingen van 1302de basiliek werd ingewijd door Paus Eugenius IV in 1443.

Grenzend aan de basiliek, Er werden diverse uitbreidingen gedaan, waaronder de sacristie, slaapzaal, ziekenzaal, refter en bibliotheek. Het religieuze complex is versierd met kunstwerken, dankzij schenkingen van rijke families en gilden. In de loop der tijd werden de Basiliek van Santa Croce groeide uit tot een creatieve werkplaats, een theologisch centrum en een pantheon van Italiaanse glorie.

De vloed van 1966 Florence werd ondergedompeld in modder, waardoor veel kunstwerken verloren gingen. Santa Croce Florence werd een symbool van zowel de ramp als de wedergeboorte van de stad.

Architectuur van de Santa Croce Florence

De Basiliek van Santa Croce Florence is gewijd aan het Ware Kruis, waarvan men gelooft dat het het kruis is waarop Jezus was gekruisigdHet duurde zeven eeuwen om dit te transformeren neogotische kerk naar zijn huidige vorm.

De gevel van de basiliek, gelegen op een verhoogde positie rond het plein, bleef onvoltooid tot 1863 en leek op San Lorenzo's. Het was alleen versierd met een Christus embleem, ontstaan na de plaag van 1437Boven het portaal, in de nis, stond het vergulde bronzen beeld van Sint-Lodewijk van Toulouse, een werk van Donatello Nu te zien in het kloostermuseum.

De gevel, bekleed met gekleurd en kostbaar marmer, werd ontworpen door Niccolò Matas, geïnspireerd door de Kathedraal van OrvietoEen groot deel van de financiering voor het werk kwam van een rijke Engelse protestant, Sir Francis Joseph Sloane.

De drie lunetten van de portalen verbeelden de legende van het Ware Kruis en vertegenwoordigen de Kruisvinding, de Kruisoverwinning en het Visioen van Constantijn. De houten deuren bevonden zich oorspronkelijk in Santa Maria del Fiore, ook bekend als de Duomo, tot 1903.

Vergeleken met de rijke gevel zijn de zijgevels van de Basiliek van Santa Croce Florence zijn vrij eenvoudig. De pietraforte, een zandsteen, vormt de achtergrond voor de driehoekige tympana en de tweelichtsvensters. De goten hebben de vorm van mensen- en leeuwenkoppen.

De veertiende-eeuwse ingang aan de linkerkant, ook wel Pinzochère genoemd, is voorzien van wapenschilden en grafmonumenten in de muren. De ingang en de kassa bevinden zich aan deze kant van de kerk.

De klokkentoren bevindt zich ook in het apsisgebied en is in de loop van de geschiedenis meerdere malen herbouwd, vaak onvoltooid gebleven. Alleen de basis bleef op een gegeven moment overeind, en de Florentijnen gaven het de bijnaam "masso di Santa Croce” (de massa van Santa Croce). Tegenwoordig heeft de klokkentoren een taps toelopende vorm, met een hoogte van 78,45 meteren is versierd met een kroonlijst rond de top.

---

Interieurarchitectuur van Santa Croce Florence

Het interieur van de Basiliek van Santa Croce Florence is sober en ruim. Grote pilaren met achthoekige voetstukken markeren de drie zijbeuken, terwijl spitsbogen herinneren aan de stijl van vroegchristelijke basilieken.

De kerk heeft een plattegrond in de vorm van een Egyptisch kruis, of T-vorm, typisch voor kloosterkerken. De bovenste narthex verzacht de gotische kant van het gebouw, een stijl die destijds niet erg in trek was in Florence. Het diende echter ook om de verschillende architectonische elementen te versterken.

Ook typisch voor franciscaner kerken is het balkenplafond, terwijl de muren eenvoudig zijn. Oorspronkelijk waren ze bedoeld om te worden beschilderd met fresco's met taferelen uit heilige geschriften om de ongeletterde bevolking te onderwijzen.

De kapellen van rijke Florentijnse families, die bijdroegen aan de bouw van de basiliek, beslaan het gehele dwarsschip. Grote meesters waren verantwoordelijk voor hun weelderige fresco's en rijke decoraties.

HOOFDKAPEL VAN SANTA CROCE

De hoofdkapel van Santa Croce is geïnspireerd door die gevonden in Europese gotische kerkenHet heeft een sterke verticale nadruk, met paraplu-achtig ribben in het gewelf en smalle glas-in-loodramen met decoratieve motieven. De fresco's van Agnolo Gaddi, daterend uit 1380, bedekken de muren tot aan het plafond en beelden de verhalen van het Ware Kruis uit.

Rechts van het hoogaltaar bevinden zich de Peruzzi-kapel en de Bardi-kapel, versierd door Giotto tussen 1320 En 1325De fresco's vertellen de verhalen van Johannes de Doper, Johannes de Evangelist en Sint Franciscus. Bijzonder opmerkelijk zijn de gedetailleerde gezichtsuitdrukkingen van de personages.

De Baroncelli-kapel, gelegen in het transept, bestaat uit twee traveeën versierd met fresco's van Taddeo Gaddi, een discipel van Giotto.

Ook vindt u er de Castellani-kapel. Aan de overkant liggen de kapellen van de families Spinelli en Capponi. De laatste is gewijd aan de moeders van de gevallen soldaten.

In de Ricasolikapel zijn fresco's uit het begin van de 19e eeuw te zien, die de verhalen van Sint Antonius van Padua uitbeelden.

BARDI-KAPEL

De Bardi-kapel Het kruisbeeld van Vernio, gelegen aan het hoofd van het transept, is bekend om Donatello's kruisbeeld. Toen Brunelleschi het zag, bekritiseerde hij het en zei dat de Christusfiguur er ruw uitzag en op een boer leek. Als reactie hierop besloot de kunstenaar zijn eigen kruisbeeld te maken om zijn vaardigheid te demonstreren, en vandaag de dag is het te bewonderen in de kerk van Santa Maria Novella.

NICCOLINI KAPEL

De barokke Niccolini-kapel valt op door zijn prachtige, volledig versierde ellipsvormige koepel. De fresco's van Volterrano tonen de Kroning van de Maagd, met vier Sibillen in de hoeken. Er wordt gezegd dat Stendhal in deze kapel heftige emoties ervoer, nu bekend als de "Stendhal-syndroom.”

Medici-kapel

De Medici-kapel wordt bereikt via het portaal van Michelozzo, bekroond door een fresco van de Tempeldisputatie van Taddeo Gaddi. De kapel werd gebouwd in opdracht van Cosimo de' Medici en gewijd aan de heiligen Cosmas en Damianus, die ook op het glas-in-loodraam zijn afgebeeld.

Deze ruimte werd gebruikt door novicen die zich voorbereidden op hun intrede in de Franciscaanse orde. Een kruisgewelf domineert de kapel, terwijl het geglazuurde terracotta altaarstuk de Maagd in Majesteit uitbeeldt. Giovanni della RobbiaDe werken die aan de muren hangen, komen uit andere kerken en kloosters die Napoleon in de 17e eeuw heeft opgeheven. 1800S.

SANTA CROCE SACRISTIE

Aan de kant van de gang die naar de Medici-kapelIn de kerk bevindt zich de sacristie, waar religieuze voorwerpen worden bewaard en waar de franciscanen samenkomen voor belangrijke bijeenkomsten.

De kamer heeft een balkenplafond en is volledig beschilderd met fresco's. Aan één kant is er Taddeo GaddiDe kruisiging van Christus, naast andere religieuze scènes.

In het antieke meubilair uit de 15e eeuw worden de gewaden van de monniken bewaard, die zij dragen voor religieuze diensten.

In de sacristie vindt u ook het grote kruisbeeld van Cimabue uit 1288, een symbool van de overstroming die plaatsvond op 4 november 1966Ondanks de zorgvuldige restauratie ging zestig procent van het kunstwerk verloren, maar de pracht ervan bleef behouden.

Het lichaam van Christus lijkt minder stijf dan in eerdere schilderijen, waardoor het door de clair-obscurtechniek realistischer wordt weergegeven.

PANTHEON VAN FLORENTIJN SANTA CROCE

De vloer en de muren van Santa Croce Florence huis over 270 Marmeren grafstenen versierd met reliëfs en wapenschilden. In de 19e eeuw werd de basiliek een pantheon voor illustere Italiaanse figuren. Muzikanten, toneelschrijvers, schrijvers, dichters, politici, en er worden strijders uit verschillende tijdperken herdacht. Sommigen bewaren hun stoffelijke resten daar, anderen hebben een cenotaaf, omdat ze elders begraven liggen.

Wie ligt begraven in Santa Croce Florence?

Men kan dat vinden van Dante Alighieri te midden van de talrijke monumenten en cenotafen. Sinds zijn ballingschap in Ravenna is zijn graf daar bewaard gebleven, en in de basiliek bevindt zich alleen zijn cenotaaf. Gemaakt in 1829, het bevat neoklassieke allegorieën op Italië en poëzie.

De graftombe van Michelangelo Buonarroti werd ontworpen door Vasari toen zijn stoffelijk overschot in 1564 vanuit Rome arriveerde. De allegorieën over schilderkunst, beeldhouwkunst en architectuur worden afgebeeld met treurige gezichtsuitdrukkingen, die het verlies van de meester weerspiegelen.

Leunde tegen een pilaar voor MichelangeloHet graf van de paus is dat van Francesco Nori, die bekendstaat om zijn redding van Lorenzo de Grote tijdens de Pazzi-samenzwering in de Duomo. Het is versierd met het beeld van de Madonna van Melk.

In 1810, Antonio Canova het monument gemaakt voor Vittorio Alfieri, een dichter, toneelschrijver en schrijver. De personificatie van het Wenende Italië leunt op de klassieke kist, met een medaillon dat het profiel van de kunstenaar afbeeldt.

Het monument gewijd aan Niccolò Machiavelli staat bekend om de allegorie van diplomatie en er is een plaquette ter nagedachtenis aan Antonio Meucci, de uitvinder van de telefoon.

Het graf van Galileo Galilei, begraven met een van zijn discipelen en zijn dochter zuster Maria Celeste, toont decoraties met bustes en personificaties van astronomie en geometrie.

Sommige begravingen zijn bijzonder uniek. In de voorgevel met het roosvenster bevindt zich het graf van Giovan Battista Niccolini, bekroond door de personificatie van Vrijheid en Poëzie. Het beeld vertoont een opvallende gelijkenis met het Standbeeld van Vrijheid in New York.

Er zijn nog veel meer graven en gedenkplaten, waaronder die van Ugo Foscolo, die onder andere een atheïst was.

wat te zien in santa croce florence

KUNSTWERKEN IN SANTA CROCE FLORENCE

De zijbeuken zijn ook versierd met andere kunstwerken. Zo valt de preekstoel van Benedetto da Maiano op door zijn achthoekige vorm en panelen met perspectieftaferelen en beeldjes van deugden.

Ook opmerkelijk is de tabernakel met Donatello'S hoog reliëf van de Annunciatie, gemaakt in 1435 in grijze zandsteen. Oorspronkelijk was het monument waarschijnlijk van wit imitatiemarmer, met later aangebrachte vergulding.

Kloosters VAN DE SANTA CROCE FLORENCE

In de Basiliek van Santa Croce FlorenceEr zijn twee kloostergangen. De ene is de Arnolfo-kloostergang, vernoemd naar de eerste architect van de basiliek, die ook de refter ontwierp. De andere is de Brunelleschi-kloostergang, die vierkant van vorm is en toegankelijk via een portaal met het wapen van een Florentijnse familie.

De kloostergangen zijn voorzien van cipressen en twee beelden. Eén beeld stelt God de Vader zittend voor, gemaakt door Baccio Bandinelli, en het andere is een modern bronzen beeld van Henry Moore, genaamd "Krijger met schild" uit 1972, dat aanvankelijk werd tentoongesteld in Palazzo Vecchio.

KAPEL VAN DE PAZZI IN SANTA CROCE FLORENCE

De prachtige Pazzikapel kijkt uit over het rechthoekige Arnolfoklooster. Het wordt beschouwd als een meesterwerk uit de Renaissance, ontworpen door Filippo Brunelleschi, die stierf voordat de kapel voltooid was.

Aanvankelijk huisvestte de site de slaapzaal en bibliotheek van de Santa Croce Florence klooster, die bij een brand in 1844 werden verwoest 1423De bouw van de nieuwe kapittelzaal werd gefinancierd door de rijke Florentijnse familie Pazzi, die er ook hun privékapel bouwde. Vanwege hun samenzwering tegen de Medici-familie werden ze verbannen en bleef het werk onvoltooid.

Hoewel het oorspronkelijke ontwerp van Brunelleschi was, werkten er veel andere kunstenaars aan en maakten hun eigen variaties. Pazzi-kapel is een meesterwerk vanwege de perfecte verhoudingen, harmonieuze vormen en het sobere en elegante uiterlijk.

ARCHITECTUUR VAN DE PAZZI-KAPEL

De Pazzi-kapel is verdeeld in drie verschillende ruimtes: het portiek, het hoofdgedeelte en het koor. De ingang lijkt op een Romeinse triomfboog, met zes Corinthische zuilen bekroond door een zolder. In het midden staat de prachtige kleine koepel met veelkleurige geglazuurde terracotta rozetten en Pazzi familiewapens. Boven het portaal, met zijn gebeeldhouwde houten deuren en reproducties van bloemen, bevindt zich het rondeel van Sint-Andreas, de beschermheilige van de familie die de kapel liet bouwen.

Van buiten culmineert de koepel in een eenvoudige lantaarn, maar van binnen komen de schoonheid en eenvoud volledig tot uiting. De koepel rust op een trommel met twaalf kleine ronde vensters en wordt gedefinieerd door twaalf ribben.

Het hoofdgedeelte van de Pazzi-kapel vormt een centrale kubusvormige ruimte, bekroond door de koepel, met twee rechthoekige zijvleugels met tongewelven. Aan de wanden zijn twaalf grote geglazuurde terracotta medaillons afgebeeld met de apostelen, en op de hoeken van de koepel zijn nog vier rondeelbeelden van de evangelisten te zien, allemaal gemaakt door Luca della Robbia.

Langs de omtrek staat een stenen bank, die door de broeders werd gebruikt wanneer zij in de kapittelzaal bijeenkwamen.

Het altaar is zeer eenvoudig en in plaats van een altaarstuk zijn er twee gekleurde glas-in-loodramen. De koepel erboven geeft de sterrenbeelden weer die boven Florence te zien zijn. 4 juli 1442Volgens geleerden zou dit kunnen gebeuren wanneer een condottiere (militaire leider) arriveerde in de stad en vertrok voor een nieuwe kruistocht tegen de Ottomanen in de Heilige Land.

Het Refettorio van Santa Croce Florence, deel van Museo dell'Opera di Santa Croce, is een van de oudste in Florence en dateert uit de 14e eeuw. Het herbergt vele kunstschatten die tijdens de Tweede Wereldoorlog vijf meter onder water stonden. overstroming van 1966Zelfs nu nog worden de waterstanden van de verschillende overstromingen die Florence troffen, op de muren aangegeven.

De Basiliek van Santa Croce Florence werd bijzonder hard getroffen door deze natuurramp. In die tijd hing Cimabue's kruisbeeld in deze ruimte, maar het wordt nu bewaard in de sacristie.

BOOM DES LEVENS IN SANTA CROCE FLORENCE

Op de achterwand is de fresco van dede Boom des Levens, bestaande uit twaalf takken versierd met medaillons die de profeten afbeelden. Dit werk van Taddeo Gaddi, een student van Giotto, stelt de kruisiging voor en dateert uit circa 1350. In het onderste gedeelte is het Laatste Avondmaal afgebeeld.

De zijwanden van de refter tonen fragmenten van fresco's van Andrea Orcagna, waaronder de Triomf van de Dood, de Hel en het Laatste Oordeel. Ze werden ontdekt onder het 16e-eeuwse pleisterwerk van het kerkschip, dat Vasari mogelijk bedekte na de overstroming van de 1557.

HEILIGE LUDOVIC VAN TOULOUSE

De standbeeld van Sint Ludovic van Toulouse, een werk van Donatello uit 1422, werd aanvankelijk tentoongesteld in de Orsanmichele. Later werd het op de gevel van de Basiliek van Santa Croce Florence, waar het bleef tot 1510. Het beeld is bijna drie meter hoog en bestaat uit tien vergulde delen, gemonteerd op een centrale structuur.

Vasari's schilderij van het Laatste Avondmaal uit 1546, dat oorspronkelijk in een klooster was gevestigd, dat tijdens de Napoleontische tijd werd gesloten, is ook in de refter te zien.

In de refter, waar u ook het prachtige balkenplafond kunt bewonderen, nuttigden de broeders vroeger in stilte hun maaltijden. Door de eeuwen heen heeft de ruimte echter ook andere functies gehad. Het werd een tapijtfabriek, een pakhuis en nu een prachtig museum.