Piazza Michelangelo

Piazzale Michelangelo is een iconische plek in Florence, een must-see voor toeristen die een panoramisch uitzicht over het stadscentrum willen hebben van bovenaf, maar niet te ver weg – van dichtbij, zou je kunnen zeggen, om een gewaagde oxymoron te gebruiken. Piazzale Michelangelo vertegenwoordigt het klassieke uitkijkpunt van waaruit je de pracht van Florence kunt bewonderen, een geconcentreerd meesterwerk van kunst, maar met een unieke breedte en locatie die het onderscheidt van elk ander uitzichtpunt ter wereld.

Maar wanneer werd de Piazzale Michelangelo gebouwd? Bestond hij al in de middeleeuwen? Wat was het oorspronkelijke doel ervan? Dit zijn slechts enkele vragen die we zullen beantwoorden in dit uitgebreide artikel over een van de beroemdste bezienswaardigheden van Florence. Lees verder, want we zullen je zeker verrassen.

Op 18 november 1864 werd Florence de hoofdstad van Italië. Onmiddellijk ontstond de noodzaak om een middeleeuwse en renaissancestad van bescheiden omvang aan te passen aan haar nieuwe, belangrijke status en de belangrijke rol die de stad te wachten stond.

In de oude stedelijke structuur bestond bijvoorbeeld geen onderscheid tussen openbare en privéruimtes, zelfs niet na de hervormingen van het Huis van Lotharingen. Omringd door 14e-eeuwse muren had de stad in de loop der eeuwen een evenwicht gevonden tussen bebouwing en groen, en nu werd haar tekortkoming duidelijk met haar nieuwe rol.

Architect Giuseppe Poggi kreeg de opdracht om Florence aan te passen en uit te breiden. Poggi was geen doorsnee architect; hij stond al bekend om zijn combinatie van de neorenaissancestijl (die paste bij de geschiedenis van de stad) met de nieuwe trends die vooral met Engelse parken geassocieerd werden. De architect werkte onvermoeibaar en verrichtte een waar wonder: hij leverde het project in recordtijd af op 18 februari 1865, slechts enkele maanden nadat de nieuwe stadsnaam officieel was geworden.

De ringwegen en de Viale dei Colli

De belangrijke werkzaamheden gingen in mei 1865 van start en werden vijf jaar later voltooid, toen de tijdelijke hoofdstad al bijna klaar was met haar taak.

Poggi transformeerde de stad volledig tussen de geboorte van nieuwe stedelijke gebieden en de veelbesproken sloop van de historische muren. Aan "deze kant van de Arno" werden nieuwe boulevards aangelegd, bekend als de ringwegen – een reeks brede, met bomen omzoomde straten die het stadscentrum omcirkelden, geïnspireerd op de boulevards van Parijs. Aan de "andere kant van de Arno", in de wijk Oltrarno, aan de overkant van de rivier, kwam de Viale dei Colli tot leven – een schilderachtige weg van 8 kilometer lang, met aan weerszijden ruime groene ruimtes, versierd met luxueuze villa's die de hogere burgerij van de stad symboliseerden. Op het hoogste punt zou de uitgestrekte en lange route worden verfraaid met een uitgestrekt belvedèreplein en de trots van de hele laan.

Geboorte van Piazzale Michelangelo

Piazzale Michelangelo werd in 1869 gebouwd, op de top van de Viale dei Colli, op een heuvel net ten zuiden van het historische centrum. De Italiaanse journalist Pietro Coccoluto Ferr beschreef de snelle bouw van het plein tot in detail.

Agni (bekend onder het pseudoniem Yorick) aarzelde niet om te melden dat sommige Florentijnen teleurgesteld waren “over de buitensporige kosten” van de bouw.

Het plein, gewijd aan Michelangelo, herbergt nog steeds bronzen kopieën van enkele beroemde werken die in Florence bewaard worden: de David en de vier allegorieën uit de Medici-kapellen in San Lorenzo. Terwijl de originelen van wit marmer zijn, zijn de kopieën van brons. Het is vermeldenswaard dat het beeld van David op 25 juni 1873 door negen paar ossen naar de top werd gedragen.

De neoklassieke loggia

Poggi ontwierp ook de neoclassicistische loggia die het hele terras domineert en nu een panoramisch restaurant herbergt. Oorspronkelijk was het de bedoeling om er een museum over Michelangelo's werk te vestigen, maar dat is er nooit gekomen. Op de balkonmuur onder de loggia staat een inscriptie in grote letters ter nagedachtenis aan Poggi's werk: "Giuseppe Poggi, Florentijnse architect, kijk eens rond, hier is zijn monument MCMXI."

Bovendien weten slechts weinigen dat hier tussen 1890 en 1935 de Chianti-tramlijn liep, die Florence verbond met San Casciano in Val di Pesa en Greve in Chianti.

Tramlijn 13 die door Florence reed

Vroeger vormde de Piazzale Michelangelo een belangrijk knooppunt in het tramnetwerk van Florence, dat in 1958 volledig werd ontmanteld. Lijn 13 liep erdoorheen, en liep sinds het begin van de 20e eeuw van de Piazza del Duomo, over de Ponte alle Grazie en de Piazza Ferrucci naar de Viale Michelangelo, met als eindpunt de Via del Gelsomino, waar zich een tramremise bevond.

In 1927 werd lijn 13 een cirkelvormige route genaamd Linea 13 Nero, met een passage van Piazza Duomo, Piazzale Michelangelo, Porta Romana en terug naar Piazza Duomo. De omgekeerde cirkelvormige route werd Linea 13 Rosso genoemd.

Wat kun je zien vanaf Piazzale Michelangelo?

U kunt Piazzale Michelangelo, dat 104 meter boven zeeniveau ligt, gemakkelijk bereiken via de Viale Michelangelo (of, vanaf de overkant, de Viale Galileo) of de Viale Giuseppe Poggi. Er is ook een andere, meer "romantische" manier om Piazzale Michelangelo te bereiken: door de monumentale trappen, bekend als de Rampe del Poggi, te voet te beklimmen, beginnend bij Piazza Poggi in de wijk San Niccolò.

Het panorama dat u kunt bewonderen is adembenemend, van Forte Belvedere tot Santa Croce, langs de oevers van de Arno en de betoverende reeks bruggen van Florence. Tussen de architectonische wonderen vindt u de Dom, Giotto's Campanile, Palazzo Vecchio, de Bargello, de Nationale Bibliotheek en de achthoekige klokkentoren van de Badia Fiorentina, en niet te vergeten de heuvels ten noorden van de stad, met Fiesole en Settignano in het centrum.